15 Mayıs sabahına daha farklı bir Türkiye'ye merhaba diyerek uyanmayı umut ediyorduk ; en azından ben öyle olacağı umudunu taşıyor, bir değişimin gerçekleşeceğine inanıyordum. Cumhuriyet tarihinin en hayati seçiminin ilk tur sonuçları bu merhabanın 29 Mayıs sabahına ertelenmesine neden oldu.

14 Mayıs’ta alınan seçim sonuçlarına göre, Cumhurbaşkanlığı için yarışan üç aday da bu isteğini gerçekleştiremedi. Seçim öncesi pek çok araştırma şirketleri Kılıçdaroğlu’nun Erdoğan’ın en az 2-3 puan önünde olduğunu gösteren tahminler paylaştılar ancak sonuçlar beklenilenin tam tersine cereyan etti. Fark, Erdoğan lehine gerçekleşti ancak yüzde 50'nin bir oy fazlasını almayı başaramadı böylelikle seçim ikinci tura kaldı.

Evet, beklentinin gerçekleşmemesi ilk anlarda biraz hayal kırıklığına sebep olmadı değil. Bu da insan pisikolojisinde anlaşılabilir bir durum.  Ancak, bir yarış daha var. Bu yarış, Cumhurbaşkanı seçiminden öte Referandum niteliğini taşıyor.

Erdoğan ve Kılıçdaroğlu arasında ilk turda oluşan fark, kapanması zor bir fark değil bu fark, çok rahat kapanabilir. Bunun önündeki en büyük engel, seçimi Erdoğan'ın kazanacağına inanmak ve umutsuzluk bataklığına saplanmaktır. Büyük önderimiz ATATÜRK'ün Cumhuriyetimizi hangi şartlar altında kurduğunu aklımıza getirerek, en zor durumlarda bile yapılabilecek hamlelerin olabileceği asla unutulmamalıdır.

İlk turda 8 milyonu aşkın seçmenin sandığa gitmediği görülüyor. Kullanılan oyların 1 milyon'dan fazlası geçersiz oy. Erdoğan 27 milyon oy alırken Kılıçdaroğlu’nun oyu 24,5 milyonda kaldı. İki aday arasındaki oy farkı yaklaşık 2,5 milyon. Sinan Oğan ve Muharrem İnce’nin aldıkları oy toplamı ise 3 milyon civarında.

Bütün bu rakamlar her iki adaya da gitmeyen en az 12 Milyon oy olduğunu gösteriyor. Yani, Erdoğan ile Kılıçdaroğlu arasındaki oy farkının beş katı kadar. Bu oyların ne kadarının hangi adaya gideceğini henüz bilmiyoruz. bu da her şeyin henüz bitmediğinin anlaşılması için yeterli değil midir? 

Ben Sinan Oğan'ın aldığı yüzde 5'lik oyun büyük ölçüde bir tepki yansıması olduğunu düşünenlerdenim. Sinan Oğan, kendisini seçimin kazanılmasını etkileyecek kilit konumunda görüyor. Lakin ben aynı düşüncede değilim.

Esas olarak yapılması gerekenin, Sinan Oğan'ın aldığı oyların büyük bir kısmının ikinci turda Kılıçdaroğlu'na yönelmesini sağlamak yerine, sandığa gitmeyen seçmenin sandığa nasıl götürüleceği üzerine yoğunlukla çalışılması gereklidir diye düşünüyorum.

Sinan Oğan'ın aldığı oyların çoğunluğunu oluşturan genç seçmenlerin büyük çoğunluğunun asıl amaçları, ülkeyi ve geleceklerini siyasal islamcı bu iktidarın elinden kurtarmak olduğu bir gerçek. İkinci turda Kılıçdaroğlu'nu destekleyecekleri de büyük olasılık dahilinde .   Adaylıktan çekilince tercihlerini bir tepki olarak Oğan'a yönelten Muharrem İnce destekçisi gençler de bu niteliğe sahip insanlar. Bu gençlerin bir kısmının da bir tepki sonucu sandığa gitmediği kanatini taşıyorum.

Kılıçdaroğlu'nun ve muhalefet partilerinin Sinan Oğan'dan gelebilecek oy hesaplamaları yerine, sandığa gitmeyi reddeden seçmen kitlesi üzerine çalışmalıdır diye düşünüyorum.

Önümüzde henüz sonuçlanmamış bir seçim daha var. Eğer gerçekten bu iktidardan kurtulmak istiyorsak, eğer gerçekten bu seçimi kazanmak istiyorsak, seçmenin motivasyonu yüksek tutmalı ve ikinci turda sandığa katılım konusunda asla fire verilmemeli.

Erdoğan'ın kazanması halinde bizleri daha zor günlerin beklediği aşikar. Bu seçim, yazımın başında da belirttiğim gibi sadece Cumhurbaşkanını seçeceğimiz bir seçim değil. Bu seçim, adeta bir referandum niteliğinde . Ya tek adam rejimine, yoksulluğa, adaletsizliğe, hukuksuzluğa, çürümüşlüğe evet diyeceğiz, ya da güçlendirilmiş Parlamenter sisteme, demokratik ve çoğulcu bir sisteme geçilmesine evet diyeceğiz seçim sizin.

İmkansız değil…

“Bir tek mücadele kaybedilir; o da terk edilen mücadeledir.”