Aşkın kokusuna kapıldı

kadifeden bir gül...

Hanımeli kıskandırırcasına sardı gülü,

Sarmaş dolaş...

Dile geldi,

Dillendi hanımeli,

Yarım bir besteyi tamamlar gibi fısıldadı;

"Benimsin"...

Gül utandı,

Günden güne aşka kızarıp

kırmızı sevdaya hapsoldu.

Dikeninden sıyrılır gibi fısıldadı;

"Seninim"...

Gül ve hanımelinin öz'ünde

destansı bir aşk vardı.

Hüzn-ü Sevgi