Yeni yeni öğreniyorum hayal ettiğim bir resimden çıkmanın ne olduğunu. Ne yaşadıysam güzele dair acısını kat ve kat ödüyorum. Oysa ben bırakmadım hiç tuttuğum eli, minik minik adımlarla gelirken koşar adımlarla uzaklaşıyor sevdam benden ve ben yitip giderken sadece seyrediyorum olanı biteni. Anlamaya çalışırken, kalmak istediğim resim bir jiletle ikiye bölünüyor gözlerimin önünde ve ben kirpiklerimin ucuyla birleştirmeye çalışıyorum bölünen yerden. Seni düşünen yanım aşk yanımdır bu yüzdendir sonsuzluğumun isimini senin isminle değiştirdim, bu yüzdendir senden asla geçemedim. Zaten yorgundum ama emeklemeden koştum ben sana, yüreğime inen felcin sebebi de belki bu hata yüzündendir.
Korkmuyorum ölümden, ölüm ki zaten değil mi kazananların gittiği yer ama korkuyorum sensizlikten yüzüme bakınca bir tek seni görürken, korkuyorum çok korkuyorum son nefesimi kollarında verememekten.